Granita – z włoskiego „granire” oznacza formować ziarna. Nazwa wzięła się z charakterystycznej ziarnistej struktury lodu, który po zmieszaniu z cukrem i sokiem wyciśniętym z owoców, nie zawiera powietrza, co z kolei przekłada się na znakomity smak deseru.
Czym jest granita?
Gdy Sycylijczyk usłyszy, że na granitę mówi się sorbet lodowy, z pewnością zaboli go serce i poczuje się mocno urażony. Sorbet ma bardziej miałką konsystencję i jego przygotowanie wygląda zupełnie inaczej. Przygotowanie prawdziwej, tradycyjnej granity to nie tylko oryginalne i naturalne składniki, ale także uwaga, serce oraz siła ludzkich mięśni (granitę należy bardzo często mieszać, aby ziarna lodu dokładnie wymieszały się z pozostałymi składnikami). Deser przygotowany w innych częściach świata i w granitorach zupełnie nie przypomina tego ze słonecznej włoskiej wyspy.
Włoski deser jest nie tylko sycący, orzeźwiający i ochładzający. Jest też bardzo smaczny. Włosi, którzy opanowali recepturę do perfekcji, w różnych częściach wyspy serwują jej różne smaki:
– w Messynie i w Katanii – granita cytrynowa, pistacjowa, migdałowa,
– w Syrakuzach – granita cytrynowa, kawowa i migdałowa,
– w Tarpanii – granita jaśminowa, morwowa, migdałowa i cytrynowa.Warto spróbować nie tylko tych deserów o owocowym smaku, ale także tych na bazie czekolady czy warzyw. Najlepszą okazją, by spróbować kilku smaków i przekonać się o bajecznych kolorach deseru jest festiwal granity odbywający się na przełomie maja i czerwca w miejscowości Acireale.
Granita – dla kogo?
Granita jest doskonałym deserem dla wszystkich, także dla dzieci. Ta, podawana wieczorem, z alkoholem, przeznaczona jest dla osób dorosłych. W upalne dni granitę podaje się z maślaną bułeczką na śniadanie. Czy może być coś piękniejszego? Upalny dzień, lekkie, schłodzone śniadanie, pyszny smak i wspaniałe widoki? Jak tu nie kochać Włochy?
Skąd pochodzi granita?
Chłodne i mrożone napoje w wersji lód zmieszany z owocami znane były już czasach starożytnych. Za jej kolebkę uważa się Arabię i prawdopodobnie z tamtych stron przywędrowała na wyspę. Jej znaczenie doceniono w XVI wieku, gdy Sycylię opanowała malaria i dżuma. Mrożone napoje, miały za zadanie zbić gorączkę, były przypisywane przez lekarzy i dostępne w aptekach w dwóch wersjach – dla biednych i bogatych.